Gameverslaving is een vorm van gedragsverslaving waarbij iemand dwangmatig en buitensporig veel gamet, vaak ten koste van school, sociale contacten en slaap. Hoewel gamen op zichzelf geen probleem hoeft te zijn, kan het problematisch worden als het controleverlies oplevert of andere levensdomeinen negatief beïnvloedt.
Gameverslaving komt het meest voor bij pubers en adolescenten. Risico's zijn groter bij leerlingen die kampen met angststoornissen, depressieve klachten of ADHD. Games kunnen dan dienen als uitvlucht of manier om stress te vermijden.
Leerkrachten kunnen letten op signalen zoals:
Gameverslaving ontstaat meestal door een combinatie van factoren: behoefte aan escapisme, beloningsmechanismen in games, sociale druk en een gebrek aan alternatieve succeservaringen. Het is geen officiële diagnose in de DSM, maar wel erkend als zorgwekkend gedrag dat professionele aandacht verdient.
In de schoolcontext helpt het om het gesprek open aan te gaan, gedragsverandering te stimuleren en alternatieven voor gamen aan te bieden. Samenwerking met ouders, mediawijsheid-educatie en eventueel hulpverlening zijn hierbij van belang. Preventie begint bij het versterken van motivatie, zelfvertrouwen en sociale verbinding.