Sociaal constructivisme is een theorie in de onderwijskunde die stelt dat leerlingen kennis het beste verwerven door interactie en samenwerking met anderen. Deze theorie is sterk beïnvloed door de ideeën van de psycholoog Lev Vygotsky, die benadrukte dat leren een sociaal proces is. Volgens het sociaal constructivisme wordt kennis opgebouwd door de actieve betrokkenheid van leerlingen bij hun leeromgeving en door het delen van ervaringen en perspectieven met medeleerlingen.
In de praktijk betekent dit dat onderwijsmethoden zoals groepsprojecten, peer teaching, en collaboratieve probleemoplossing worden aangemoedigd. Deze methoden helpen leerlingen om kritisch te denken, te discussiëren en ideeën te integreren met die van anderen, wat leidt tot een dieper begrip van de stof. Het sociaal constructivisme bevordert ook de ontwikkeling van belangrijke sociale vaardigheden zoals communicatie, onderhandelen en empathie.